سرتاسر خوزستان در سال‌های دفاع مقدس از توسعه و پیشرفت بازماندند. اکثرا نقاط خوزستان از موشک‌های صدام بی‌بهره نماندند. البته پرواضح است برخی شهرستان‌ها و مناطق با خرابی بیشتری مواجه شدند. اما درست نیست برخی از شهرها و مناطق استان تفکیک شوند و از مزایای ماده 112 قانون برنامه ششم توسعه باز بمانند.
خوزستان در کنار مشکلات متعدد اقتصادی و فرهنگی، سال‌هاست از گسل‌های عمیق اجتماعی رنج می‌برد. گسل‌هایی که عموما مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرند و این بی‌توجهی باعث می‌شود که برای درمانشان تلاشی صورت نگیرد. و لذا هر چند مدت یکبار و به بهانه‌های مختلف و به اشکال گوناگون این تاول سرباز می‌کند و خوزستان را وارد حوادث سلسله‌واری می‌کند.
اگر نگوییم مهم ترین بحران آینده ایران مسئله آب و کمبود آن است، تردیدی وجود ندارد که این مسئله جزو اصلی ترین چالش های امروز و فردای ماست.
در حالی که برخی در شورای شهر و خارج از آن در پرداختن به حاشیه‌ها گوی سبقت را از هم می‌ربایند شهردار اهواز برای عبور از بحران مالی دست به ابتکار ارزنده‌ای زده است. اقدامی که متأسفانه در میان جنجال‌های رسانه‌ای گم شد.
«در استان خوزستان مشکل بیکاری فارغ التحصیلان زیاد نیست و بیشتر مشکل بیکاری در کم سوادان وجود دارد.» این سخنی است که به صورت جدی از زبان معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در سفر خود به خوزستان مطرح شد. در حاشیه جلسه شورای عالی اشتغال خوزستان، سخنی که مرا یاد سخن مشابهی از یکی از معاونین رئیس جمهور در حدود 4 سال پیش انداخت. معاون امور جوانان روحانی در حاشیه یکی از جلسات استانداری خوزستان در پاسخ به سوال من درباره معضل بیکاری جوانان خوزستان گفت: «در خوزستان که معضل بیکاری به آن صورت وجود ندارد. وضعیت اشتغال جوانان در خوزستان به نظرم بسیار مطلوب‌تر از سایر نقاط کشور است و...». و این دو سخن مرا به این نتیجه رسانده‌اند که تهران نشینان نسبت به وضعیت معضل بیکاری در خوزستان اطلاعات کافی ندارند و شاید اطلاعات ما غلط است!
