از شهریور سال گذشته ورود اتباع عراقی بدون ویزا به محدوده منطقه آزاد اروند آزاد شد. موضوعی که اخیراً مورد انتقاد برخی از رسانه‌ها قرار گرفته و آن را عامل افزایش قیمت‌ها در آبادان و خرمشهر به شمار آورده‌اند. و حالا برخی سخن از جلوگیری ورود اتباع عراقی سخن به میان آورده‌اند. این در حالی است که میزان کم حضور توریست در ایران از نقاط ضعف کشور در سال‌های پس از انقلاب به شمار می‌آید.
البته پرواضح است حضور گسترده اتباع سایر کشورها در یک منطقه می‌تواند با مشکلات و عوارضی همراه باشد، لیکن باید دید منافع بر مضرات این اقدام برتری دارد یا خیر؛ و الا باید درب‌های کشور را به روی همه توریست‌ها بست. البته این موضوع باید به صورت گسترده و از زوایای مختلف کارشناسی شده و مزایا و عوارض آن استخراج شود تا بتوان برای کاهش آسیب‌ها تلاش کرد. اما ذکر چند نکته از محاسن این قانون خالی از لطف نیست:
1. سال‌هاست همه آرزو دارند چهره جنگ‌زده خرمشهر تغییر کند و برای توسعه و پیشرفت قدمی برداشته شود. حضور توریست مستقیماً بر زندگی مردم منطقه آزاد اروند تأثیر گذارد بوده و می تواند و سطح درآمد مردم را افزایش دهد.
2. حضور گسترده مردم عراق در خرمشهر و آبادان می‌تواند نظر سرمایه‌گذاران را به این دو شهر افزایش داده و باعث رونق بیشتر اقتصادی در این دو شهر گردد.
3. در حالی که کشور با بحران انتقال ارز داخلی به خارج مواجه است حضور عراقی‌ها می‌تواند ارزآوری خوبی برای کشور داشته باشد.
4. نزدیکی و تقارب فرهنگ مردم این منطقه و عراق می‌تواند روابط این دو ملت را تقویت و باعث ارتقای فرهنگ این دو جامعه شود.
5. بسیاری از مردم عرب خوزستان در عراق خویشاوندانی دارند و طوایف مشترکی در این دو منطقه زندگی می‌کنند. مردم عرب عمدتاً به افزایش روابط علاقه‌مندند.
و بسیار موارد دیگر که در این کوتاه نمی‌گنجد.
در هر صورت عدم تدبیر، مدیریت و نظارت مسئولین مربوطه منطقه آزاد اروند را نباید به پای حضور عراقی‌ها نوشت؛ و الا در اتحادیه اروپا که تمام مرزهای خود را آزاد گذاشته است نباید آرامش اقتصادی برقرار باشد و سال‌ها پیش از این می‌بایست به خاطر تردد آزاد اتباع مختلف در کشورهای خود ورشکست می‌شدند.
علی سواری/روزنامه فرهنگ جنوب